กรรมลามก ๑๔ ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 39 / 162

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 50 แก่ชนเหล่าอื่นอันใด แห่งภิกษุผู้เห็นแก่ลาภสักการะและความสรรเสริญ มีความปรารถนาลามก อันความอยากครอบงำแล้ว นี้เรียกว่า "ความ เป็นผู้ทำใบ้." บรรดากิริยาเ

ในวิสุทธิมรรคซึ่งสำรวจการกระทำของภิกษุที่เห็นแก่ลาภและความสรรเสริญ มีการพูดถึงความปรารถนาลามกที่นำไปสู่การบีบบังคับและการหาลาภด้วยลาภ โดยการด่า การข่มขู่ และการพูดให้เขาเกรงใจเป็นต้น การกระทำเหล่านี้เ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 110 ความที่ศีลเป็นศีลขาดเป็นต้น พึงทราบว่าท่านสงเคราะห์ด้วย ความแตก (แห่งสิกขาบท) ซึ่งมีลาภเป็นต้นเหตุประการ ๑ ด้วย เมถุนสังโยค ๓ ประการ ๑ ดังกล่าวมาฉะนี

ในเนื้อหานี้อธิบายถึงความสำคัญของศีลในการปฏิบัติธรรม โดยนำเสนอถึงศีลที่ไม่ขาดและวิธีการรักษาความบริสุทธิ์ของศีลผ่านการทำคืนสิกขาบทและการหลีกเลี่ยงบาปธรรมต่างๆ เช่น โกธะ อุปนาหะ รวมถึงการบังเกิดคุณทั้ง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 20 จึงไปหาเธอ ไหว้แล้วกล่าวว่า " ท่านเจ้าข้า สำหรับภิกษุผู้เข้าพรรษา ในเสนาสนะของข้าพเจ้า มีวัตร (ที่จะพึงปฏิบัติ) อยู่" เธอซักถามว่า " วัตรว่ากระไร ท่าน

เนื้อหาเกี่ยวกับการเข้าพรรษาของภิกษุในเสนาสนะ การบำรุงและกิจกรรมต่างๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างภิกษุและญาติของเขา โดยมีอุบาสกและอุบาสิกาเป็นผู้จัดเตรียมอาหารและสิ่งของเพื่อสนับสนุนพระสงฆ์ ในระยะเวลาสามเดือนข

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 79 ให้ไกล ( กว่านั้น ) ก็ได้ละวิหารอันไม่เหมาะสมแก่การบำเพ็ญ สมาธิเสีย แล้วพำนักอยู่ในวิหารที่เหมาะสมเถิด [วิหาร ไม่เหมาะสม] ในวิหารไม่เหมาะสมและวิหารเหม

บทนี้อธิบายเกี่ยวกับวิหารทั้งสองประเภทที่มีผลต่อการบำเพ็ญสมาธิ โดยเฉพาะวิหารที่ไม่เหมาะสม ซึ่งมีโทษจำแนกเป็นทั้งหมด ๑๘ ประการ เช่น ความเป็นวิหารใหญ่เกินไป, วิหารใหม่ที่ยังไม่สมบูรณ์, วิหารเก่าที่ชำรุด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 146 ทั้งหลายเกิดขึ้น ดุจฝาหีบชิ้นบน สัมผัส ที่ฝาหีบชิ้นล่าง ฉะนั้น นี้เป็นความพิเศษ กว่ากามาวรจิตนอกนี้แห่ง องค์ ๕ นั้น ในองค์ ๕ นั้น เอกัคคตาพระผู้มีพระ

บทความนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์ปฐมฌานในวิสุทธิมรรค โดยอธิบายลักษณะและความงามสามประการที่เกี่ยวข้องกับปฐมฌาน พร้อมอธิบายความแตกต่างระหว่างองค์ญาณในบริบทของจิตและการปฏิบัติทางพุทธศาสนา โดยมีการอ้างอิงถึงค

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 249 ทรงกำจัดเสียได้แล้ว เพราะความเป็นอารกะ (ผู้ไกล ) ดังนี้ จึงได้ พระนามว่า อรหั [คาถาสรูปสำหรับนัยที่ ๑] ( พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เป็นนาถะ ไม่ทรง มีความข

ในบทนี้กล่าวถึงพระนามอรหันต์ซึ่งหมายถึงผู้ที่ทรงกำจัดกิเลสและโทษต่างๆ ผ่านการใช้ปัญญา พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเป็นนาถะที่ไม่ข้องเกี่ยวกับกิเลส จึงเป็นผู้ไกลจากอริทั้งปวง และทรงใช้ศัสตราแห่งปัญญาในการกำจั

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 256 ทรงพระนามว่า อรห์ ประการ ๑ (คาถาสรูปสำหรับนัยที่ ๔] เพราะเหตุที่พระโลกนาถเจ้านี้ ทรงควรซึ่งการ บูชาอย่างวิเศษกับทั้งปัจจัยทั้งหลาย เพราะ เหตุนั้นพระอ

ในวิสุทธิมรรค พระโลกนาถเจ้าได้รับการสรรเสริญในนามอรห์ เนื่องจากความมีอรรถที่สูงส่ง และไม่มีที่ลับในการกระทำบาป โดยผู้เป็นบัณฑิตจะไม่ทำบาปในที่ลับ จึงทรงพระนามดังกล่าว ทั้งยังแสดงถึงความเด็ดขาดในการกำจ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 28 ขึ้นไป ปาฐะว่า อโธ เกสมตฺถกา แปลว่า แต่ปลายผมลงมา บทว่าตจปริยนต์ หมายความว่ามีหนังหุ้มโดยขวาง (คือหุ้มรอบ) ปาฐะว่า ปูรนฺนานปุปการสฺส อสุจิโน ปจจเวกฺ

ในบทนี้กล่าวถึงการตีความเรื่องร่างกายและสิ่งที่ไม่สะอาด โดยแบ่งเป็นหลายข้อตามหลักคำสอนในวิสุทธิมรรค โดยระบุให้เห็นความสัมพันธ์ในบทบาลีและอธิบายถึงคำศัพท์ที่มีความหมายเกี่ยวข้องกับร่างกายและอาการต่างๆ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 43 เป็นเครื่องประดับคอก็ดี เป็นสายสังวาลก็ดี สิ่งที่ประสงค์นั้นก็ย่อม สำเร็จแก่เขาแล ฉันใด ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบอธิชาติ (ต้อง มนสิการนิมิต ๓ ตาม

ในวิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมของภิกษุที่มีอธิจิตต โดยมีธรรม ๖ ประการ ที่ช่วยในการเข้าถึงสีติภาวะอันยอดเยี่ยม จิตของภิกษุต้องถูกตั้งอย่างถูกต้องเพื่อห่างไกลจากอาสวะ และเพื่อให้สาม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 236 [แก้อรรถปาฐะในอากาสานัญจายตนะ] [แก้ สพฺพโส] ในปาฐะเหล่านั้น บทว่า สพฺพโส - โดยประการทั้งปวง" คือ สพฺพากาเรน - โดยอาการทั้งปวง” ความก็คือว่า ทั้งหมด ห

เนื้อหาในวิสุทธิมรรคแปลนี้พูดถึงการอธิบายรูปสัญญาในความสัมพันธ์กับรูปาวจรฌาน โดยเชื่อมโยงความหมายของคำในบาลีและการนำไปสู่การปฏิบัตที่ถูกต้อง ในที่นี้คือคำว่า สพฺพโส ซึ่งมีความหมายว่า โดยประการทั้งปวง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 31 อย่างนั้น กรรมฐานยังไม่สำเร็จ ภิกษุนั้นพึงเจริญโดยสสัมภารวิภัติ เถิด [เจริญโดยสสัมภารวิภัติ (เจริญโดยสสัมภารวิภัติ) อย่างไร ? คือภิกษุนั้น ชั้นแรก พ

เนื้อหาในวิสุทธิมรรคพูดถึงการเจริญกรรมฐานแบบสสัมภารวิภัติ ซึ่งภิกษุต้องทำอุคคหโกศลและมนสิการโกศล โดยเน้นที่กายคตาสติกรรมฐาน นิเทศถึงอาการต่างๆ ของมนสิการส่วนต่างๆ เช่น ผมซึ่งมีการตั้งจิตไว้ในปฏิกูลและ

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 79 สมาธินี้นั้นก็มีเพียงสองอย่างเท่านั้น ซึ่งเป็นสมาธิที่ประสงค์เอา ในที่นี้ คืออุปจารสมาธิ ๑ อัปปนาสมาธิ ๑ ในสมาธิสองอย่างนั้น อุปจารสมาธิก็คือเอกัคคต

บทความนี้กล่าวถึงสมาธิที่สำคัญในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอุปจารสมาธิและอัปปนาสมาธิ ซึ่งเป็นสมาธิที่บำเพ็ญเพื่อความเจริญของจิตและการเข้าถึงสมาบัติ อธิบายถึงอานิสงส์แห่งการบำเพ็ญสมาธิที่มีถึง 5 ประการ เช่น

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 83 นี่เป็นอานิสงส์แห่งการเจริญสมาธิ ๕ ประการ มีทิฏฐธรรมสุข วิหารเป็นอาทิ ดังกล่าวมาฉะนี้ เพราะเหตุนั้น บัณฑิตจึงไม่ควรประมาทในการ ประกอบสมาธิภาวนา อันมีอ

บทความนี้นกล่าวถึงอานิสงส์แห่งการเจริญสมาธิ 5 ประการ รวมถึงทิฏฐธรรมสุขวิหาร การเจริญสมาธิช่วยชำระมลทินและกิเลสได้ การศึกษาวิสุทธิมรรคเป็นเครื่องมือสำคัญในการพัฒนาปัญญา และได้เรียงลำดับนิเทศเกี่ยวกับสม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 111 "ถามว่า ปุญฺญวโตอิทฺธิ เป็นไฉน พระเจ้าจักรพรรดิย่อมไปในอากาศ ได้" พร้อมทั้งจตุรงคินีเสนา โดยที่สุดจนชั้นพวกคนเลี้ยงม้าคนเลี้ยง โค (ฤทธิของพระเจ้าจักร

ในบันทึกนี้ได้ทบทวนกลุ่มบุคคลที่มีบุญซึ่งได้รับ ปุญฺญวโตอิทธิ เป็นพิเศษ พูดถึงฤทธิ์ต่างๆ ของพระเจ้าจักรพรรดิและคฤหบดีกแต่ละคน โดยชี้แจงถึงความสำเร็จของโชติก, ชฎิล, โฆสก และเมณฑกคฤหบดีก และรายละเอียดเก

ประโยค - วิชาธรรมะเบ่มภาค ๑ ตอนที่ ๑ หน้า 236 แบบที่ทรงวงไว้นั้น ลงสู่วิชาชาวที่แล้วไม่กล่าวว่าดุ อาจารย์ทั้งหลาย ไม่ดิ้นลงสู่สมัย (คือไม่ยึดแต่ความรู้ฝายตน ?) ไม่ขึ้นคร่อมปราสมัย (คือไม่มียาความรู้

เนื้อหาเกี่ยวกับการเรียนรู้วิชาธรรมะ โดยเสนอธรรม ๔ ประการ คือ สติ สัตว์ ปฏิรูป และปัจจยาการ ซึ่งเป็นข้อที่หาได้ยาก และยากที่จะอธิบาย เรื่องการทำอรรถสงวรณาในปฏิจจสมุปบาทถูกนำเสนอ พร้อมกับการเน้นความสำค

ประโยค - วิสาขิมวารเปล กาด ค ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้ที่ 26 [ความสงสัย ๑๖ ประการ] ภิกษุนั้นเห็นความเป็นไปแห่งนามรูปโดยปัจเจ้อนอย่างนี้แล้ว ย่อม สังเกตเห็นได้เองว่า "นามรูปนี้เป็นไปอยู่ในกาลนี้ฉันใด แม้นใน

บทความนี้วิเคราะห์ความสงสัยในนามรูปที่เกิดขึ้นในอดีต อนาคต และปัจจุบัน โดยแบ่งเป็น ๑๖ ประการที่สะท้อนถึงการดำรงอยู่และความเป็นไปของตน ฟื้นฟูความเข้าใจในชีวิตและความตั้งใจในการค้นหาความจริง ให้ผู้พิจาร

ปรากฏปัจจุบันกล่า บังนี้ว่า เรามีอยู่เป็นอยู่รึหรนอ เราไม่มีอยู่รึหรอ้น เราเป็นอะไรอยู่หรอ เราเป็นอย่างไรอยู่หรอ สัตว์ชนิดนี้มาแต่ไหนหรอ สัตว์ชนิดนี้จึงเป็นผู้ใด่ไหน (หนอ)" ดังนี้่นใด ความสงสัยทั้งปว

เนื้อหานี้มีการตั้งคำถามเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของสิ่งต่างๆ และการวิเคราะห์ปัจจัยของนามและรูป โดยมีการแบ่งปัจจัยของนามออกเป็นสองประเภท คือ สารธาระ และอาราธนณะ รวมถึงการอภิปรายเรื่ององค์ประกอบของรูปและนาม

ประโยคส- วิถีธรรมรรยแปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๒๒๑ โดยถือเอาสุภาวะ (อาการไม่งาม) ทุกขาภา (อาการเป็นทุกข์) อนิจจาภา (อาการไม่เที่ยง) อนัตตาภา (อาการเป็นอนัตตา) ใน กาย มานา จิต ธรรม และโดยยังกิจก็คื

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของสติปฏิบัติ ๔ ในการเข้าใจธรรมชาติของทุกข์ ความสุข และการอยู่ร่วมกับอนิจจา โดยชี้ให้เห็นว่าสถานะต่างๆ ในกายและจิตมีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตและความเป็นอยู่ของเรา ธรรมะปธานมีบทบ

ประโยค(คง) - ปฏิจจสมุปบาท ภาค 2 - หน้า 66 ฉันหย่" ทั้งหมดนี้ มีความหมายอย่างเดียวกัน ความย่อยขยันแห่ง เหล่านั้น ชื่อว่า ญาติดีพละนะ. อันความย่อยยับแห่งญาตินั้น (ถูกต้องแล้ว) อธิบายว่า "อันความพินาศแห่

ในหน้า 66 ของปฏิจจสมุปบาท ภาค 2 มีการพูดถึงความหมายของคำว่า 'ญาติพี่น้อง' และการอธิบายถึงโรคพยบะที่ทำให้ไม่มีโรคเกิดขึ้นจริง โดยระบุว่าโรคเป็นสิ่งที่ต้องระวัง มีการแบ่งบุคคลออกเป็นกลุ่ม และยืนยันว่าผู

ประโยค (ตอน) - ปฏิมา สมบัติสถากาแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 50 และลมที่ออกไปข้างนอก ย่อมไม่เป็นหน้าที่ของภูมินี้ ฉันนั้นเหมือนกัน จะเป็นหน้าที่ที่เฉพาะแต่มีมาถึงช่องแล้ว ๆ เท่านั้น นี่เป็นข้อ อุปมาเหมือนคนรั

ในเนื้อหานี้พูดถึงการกำหนดลมหายใจเข้าออกไม่เป็นอารมณ์แห่งจิตดวงเดียว และการเข้าใจธรรม ๓ ประการเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดในการฝึกฝนจิต. เปรียบเทียบการรักษาจิตคล้ายกับการซ่อมเลื่อยที่ช่วยให้ฟันเลื่อยทำง